Een stevige trainingsweek die zondag (misschien) afgesloten wordt met de internationale cross van Addis Ababa!
Welke dingen kunnen we over de voorbije week vertellen...
Zaterdagmiddag zaten we op ons gemak in ons huisje toen Asnake langskwam met een van de beste marathonlopers ter wereld (pr 2u05'20").
We babbelden wat en op een bepaald moment vroeg hij of het niet op de een of andere manier mogelijk was om Belg te worden... Hij ligt namelijk overhoop met de Ethiopische bond en wordt niet geselecteerd voor internationale kampioenschappen, terwijl hij overal kans maakt maakt op eremetaal.
Wij konden enkel zeggen dat het niet gemakkelijk is om de Belgische nationaliteit te krijgen en dat de eenvoudigste manier is door een Belgische vrouw te trouwen... Maar ook dat was geen probleem. Dus wie zich geroepen voelt? De kans om de 21-jarige toekomstige Olympische kampioen marathon te trouwen krijg je niet elke dag :p
's Avonds gingen we pizza eten met een Duitse professor en zijn zoon die in onze straat wonen en heel veel interessante dingen te vertellen hadden.
Zondag is onze traditionele rustdag. We gingen de benen eens lekker laten masseren... Amai, nog nooit zo afgezien van de pijn, het is alsof je spieren van elkaar gerokken worden. Scherpe, snijdende pijn die je hele lijf doet samentrekken. Een uur na de 'massage' konden we nog maar met moeite stappen... Ik had nog zo gevraagd om niet te hard te masseren :p Maar 2 dagen later voelden de benen effectief beter, het zijn handen die Gebre en Bekele a onder handen genomen hebben, dus zo slecht zullen die wel niet zijn...
Maandagochtend een rustige duurloop (werd ons op voorhand gezegd) op 2900m hoogte op ongeveer nuchtere maag, achter een half uurke was ik leeg en dan moesten we nog een uur... afgezien :) Gelukkig zei Bashir achteraf dat hij het ook moeilijk had, blijkbaar liepen we ongeveer 4'20-4'30 bergop-bergaf tussen de bomen zigzaggend. In de namiddag gingen we als getuige tekenen voor de trouw van Ibrahim en Maryam.
Dinsdagochtend een tempotraining, ik had juist een klein gaatje moeten laten op Bashir en Abti toen er plots een hond naar mijn arm sprong, efkes in paniek een slag gegeven en dan over een steen gestruikeld, maar buiten een paar schrammetjes gelukkige niets aan overgehouden. Vanaf nu nemen we wel elke keer een steen in onze handen als we langs een boerderijtje passeren...
Woensdag en donderdag stevig getraind en goed gegeten. We kookten meestal zelf, maar we hebben ontdekt dat het goedkoper is om te gaan eten... Voor 20 Birr (1euro is 23 birr) heb je een stevige, lekkere, gezonde maaltijd gegeten. Maar aangezien we nu een hele lading pasta hebben liggen zullen we wel nog zelf moeten koken.
Zo, weer een kleine update. Morgen (zaterdag) maar een training en dan zondag starten in de cross met de beste Ethiopiers. Van onze trainingsmakkers doen er niet veel mee omdat ze niet goed genoeg zijn... Maar we kunnen maar meedoen he, dat zal al een ervaring op zich zijn! Als we tenminste aan startnummers geraken, wat hier volgens niemand een probleem is, maar we hebben ze wel nog steeds niet...
Daarn Addis by night eens verkennen en er volgende week nog een stevige trainingsweek door draaien! Hupla :)
Achja, volgende week mogen we ook nog eens op de koffie bij de Belgische ambassadeur hier!
Meer hierover in een volgend verslagje.
Tot dan!
Sportieve Ethiopische groeten,
B&B
Zaterdagmiddag zaten we op ons gemak in ons huisje toen Asnake langskwam met een van de beste marathonlopers ter wereld (pr 2u05'20").
We babbelden wat en op een bepaald moment vroeg hij of het niet op de een of andere manier mogelijk was om Belg te worden... Hij ligt namelijk overhoop met de Ethiopische bond en wordt niet geselecteerd voor internationale kampioenschappen, terwijl hij overal kans maakt maakt op eremetaal.
Wij konden enkel zeggen dat het niet gemakkelijk is om de Belgische nationaliteit te krijgen en dat de eenvoudigste manier is door een Belgische vrouw te trouwen... Maar ook dat was geen probleem. Dus wie zich geroepen voelt? De kans om de 21-jarige toekomstige Olympische kampioen marathon te trouwen krijg je niet elke dag :p
's Avonds gingen we pizza eten met een Duitse professor en zijn zoon die in onze straat wonen en heel veel interessante dingen te vertellen hadden.
Zondag is onze traditionele rustdag. We gingen de benen eens lekker laten masseren... Amai, nog nooit zo afgezien van de pijn, het is alsof je spieren van elkaar gerokken worden. Scherpe, snijdende pijn die je hele lijf doet samentrekken. Een uur na de 'massage' konden we nog maar met moeite stappen... Ik had nog zo gevraagd om niet te hard te masseren :p Maar 2 dagen later voelden de benen effectief beter, het zijn handen die Gebre en Bekele a onder handen genomen hebben, dus zo slecht zullen die wel niet zijn...
Maandagochtend een rustige duurloop (werd ons op voorhand gezegd) op 2900m hoogte op ongeveer nuchtere maag, achter een half uurke was ik leeg en dan moesten we nog een uur... afgezien :) Gelukkig zei Bashir achteraf dat hij het ook moeilijk had, blijkbaar liepen we ongeveer 4'20-4'30 bergop-bergaf tussen de bomen zigzaggend. In de namiddag gingen we als getuige tekenen voor de trouw van Ibrahim en Maryam.
Dinsdagochtend een tempotraining, ik had juist een klein gaatje moeten laten op Bashir en Abti toen er plots een hond naar mijn arm sprong, efkes in paniek een slag gegeven en dan over een steen gestruikeld, maar buiten een paar schrammetjes gelukkige niets aan overgehouden. Vanaf nu nemen we wel elke keer een steen in onze handen als we langs een boerderijtje passeren...
Woensdag en donderdag stevig getraind en goed gegeten. We kookten meestal zelf, maar we hebben ontdekt dat het goedkoper is om te gaan eten... Voor 20 Birr (1euro is 23 birr) heb je een stevige, lekkere, gezonde maaltijd gegeten. Maar aangezien we nu een hele lading pasta hebben liggen zullen we wel nog zelf moeten koken.
Zo, weer een kleine update. Morgen (zaterdag) maar een training en dan zondag starten in de cross met de beste Ethiopiers. Van onze trainingsmakkers doen er niet veel mee omdat ze niet goed genoeg zijn... Maar we kunnen maar meedoen he, dat zal al een ervaring op zich zijn! Als we tenminste aan startnummers geraken, wat hier volgens niemand een probleem is, maar we hebben ze wel nog steeds niet...
Daarn Addis by night eens verkennen en er volgende week nog een stevige trainingsweek door draaien! Hupla :)
Achja, volgende week mogen we ook nog eens op de koffie bij de Belgische ambassadeur hier!
Meer hierover in een volgend verslagje.
Tot dan!
Sportieve Ethiopische groeten,
B&B
De tijd vliegt voorbij en nog steeds geen foto's...
We stellen het hier zeer goed, mooi weer en de ideale trainingspartners om goed af te zien.
De dagen vliegen voorbij. Om 6u opstaan, kleren aan en gaan trainen.
We zijn dan rond 9u terug, waarna we ons ontbijt klaarmaken, eten en een douchke nemen. Daarne rusten we wat (lezen), of gaan we op stap. Om 17u trainen we dan een tweede maal. Daarna koken we en tegen 21u kruipen we in bed.
De Ethiopische lopers zijn echt zalige mensen, je voelt je overal welkom, iedereen loopt bij iedereen over de vloer.
Asnake en zijn vrouw Chetay bekommeren zich over ons. Dat zijn twee worldclass marathonlopers en echt supervriendelijke mensen!
Vanmorgen nog een training gedaan samen met Chetay. Kmoest goed opletten, want ze vloog overal over en ik ben niet zo wendbaar :p
Maar er is dus al zeer goed getraind, Bashir heeft nog een beetje last van z'n voet, maar dat belet hem niet om er stevig de pees op te leggen.
Als het bergop gaat is het steeds bijten om in zijn spoor te blijven.
We hebben al veel mooie trainingslocaties gezien, voor trage duurlopen ideaal, maar het snellere werk is toch wat moeilijk met alle bomen en putten die je onderweg kan tegenkomen. Voor de plaatselijke lopers is dat natuurlijk geen belemmering... Maar zo krijgen we stevige voeten :)
Het enige 'ambetante' vind ik dat mensen hier meer bedelen bij blanke mensen, ik vind het wel enerzijds logisch want wij zijn in hun ogen geldschijtende ezels, maar ik voel mij er niet altijd goed bij.
De kindjes roepen altijd 'China, China' als ik passeer en dan antwoord ik 'No Belgium!' en dan lopen ze even mee tot ze niet meer kunnen.
Ons nr hier is 00251920283336. Je mag altijd bellen, maar niet voor 7u smorgens (dan zijn we gaan trainen) en na 7u savonds (want dan liggen we in bed). We zitten hier namelijk 2u vroeger :) Je kan dat het best doen door een kaart te kopen om naar het buitenland te bellen in een nachtwinkel en met een vast toestel te bellen. Je moet dan gewoon de instructies volgen die je hoort of op de kaart staan.
Zo, dit was het voor vandaag. Zoals jullie zien zijn er nog steeds geen foto's. Dat komt omdat ik (Bert) het toestel uit m'n zak heb laten rippen... Maandag krijgen we een nieuw toestel en dan nemen we zeker terug foto's!
Tot volgende week!
Sportieve en zonnige groeten,
Bashir en Bert
De dagen vliegen voorbij. Om 6u opstaan, kleren aan en gaan trainen.
We zijn dan rond 9u terug, waarna we ons ontbijt klaarmaken, eten en een douchke nemen. Daarne rusten we wat (lezen), of gaan we op stap. Om 17u trainen we dan een tweede maal. Daarna koken we en tegen 21u kruipen we in bed.
De Ethiopische lopers zijn echt zalige mensen, je voelt je overal welkom, iedereen loopt bij iedereen over de vloer.
Asnake en zijn vrouw Chetay bekommeren zich over ons. Dat zijn twee worldclass marathonlopers en echt supervriendelijke mensen!
Vanmorgen nog een training gedaan samen met Chetay. Kmoest goed opletten, want ze vloog overal over en ik ben niet zo wendbaar :p
Maar er is dus al zeer goed getraind, Bashir heeft nog een beetje last van z'n voet, maar dat belet hem niet om er stevig de pees op te leggen.
Als het bergop gaat is het steeds bijten om in zijn spoor te blijven.
We hebben al veel mooie trainingslocaties gezien, voor trage duurlopen ideaal, maar het snellere werk is toch wat moeilijk met alle bomen en putten die je onderweg kan tegenkomen. Voor de plaatselijke lopers is dat natuurlijk geen belemmering... Maar zo krijgen we stevige voeten :)
Het enige 'ambetante' vind ik dat mensen hier meer bedelen bij blanke mensen, ik vind het wel enerzijds logisch want wij zijn in hun ogen geldschijtende ezels, maar ik voel mij er niet altijd goed bij.
De kindjes roepen altijd 'China, China' als ik passeer en dan antwoord ik 'No Belgium!' en dan lopen ze even mee tot ze niet meer kunnen.
Ons nr hier is 00251920283336. Je mag altijd bellen, maar niet voor 7u smorgens (dan zijn we gaan trainen) en na 7u savonds (want dan liggen we in bed). We zitten hier namelijk 2u vroeger :) Je kan dat het best doen door een kaart te kopen om naar het buitenland te bellen in een nachtwinkel en met een vast toestel te bellen. Je moet dan gewoon de instructies volgen die je hoort of op de kaart staan.
Zo, dit was het voor vandaag. Zoals jullie zien zijn er nog steeds geen foto's. Dat komt omdat ik (Bert) het toestel uit m'n zak heb laten rippen... Maandag krijgen we een nieuw toestel en dan nemen we zeker terug foto's!
Tot volgende week!
Sportieve en zonnige groeten,
Bashir en Bert
Eerste week Ethiopie zit er bijna op...
Zondagmorgen vroeg landen we in Addis. Na goed ontvangen te zijn bij familie van Bashir, ging het met een busje naar Nazreth, een stad op een goede 150km van Addis. Daar werden we weer hartelijk ontvangen en daar hoort altijd eten bij. Niet eten is niet beleefd, dat is naar het schijnt erger dan een vrouw dumpen... Dusja. Ik voel me altijd schuldig dat wij veel moeten eten terwijl anderen buiten honger lijden...
Dan was er 's avonds de voorbereidende bijeenkomst voor het trouwfeest, en de volgende dag het trouwfeest van Ibrahim!
't Was echt super leuk! Met eerst een plechtig gedeelte met enkel mannen en 's avonds een groot feest met alles erop en eraan!
Er werd gedansd, gezongen,... Ik mengde mij enthousiast in het feestgewoel en werd door de hele tent aangemoedigd bij mijn danspasjes :p
Dinsdag bezochten we warmwaterbronnen. Als je daaronder staat herstellen al je kwaaltjes, laat ons hopen. Ik leerde ook enkel plaatselijke kinderen zwemmen. Na een half uur training konden ze een hele lengte afleggen :)
Woensdag keerden we terug naar Addis, daar begonnen we aan het echte werk. De twee halve uurtjes die we tot dan toe deden kan je bezwaarlijk trainen noemen.
We hadden nog geen huisje in Addis, maar Asnake (marathonloper van 2u10) regelde dat voor ons. Je moet je nooit zorgen maken in Ethiopie, alles komt in orde maar een beetje geduld hebben kan geen kwaad...
Ondertussen deden we al enkele leuke trainingen. 's Morgens om 6u vertrekken we voor een training, op nuchtere maag anderhalf uur lopen is niet van de poes, maar het went :)
Morgen nemen we een rustdag en vanaf maandag gaan we er een lap opgeven!
Tot het volgende verslagje (dan steken we er ook enkele foto's bij)
Groeten,
Bashir en Bert
Dan was er 's avonds de voorbereidende bijeenkomst voor het trouwfeest, en de volgende dag het trouwfeest van Ibrahim!
't Was echt super leuk! Met eerst een plechtig gedeelte met enkel mannen en 's avonds een groot feest met alles erop en eraan!
Er werd gedansd, gezongen,... Ik mengde mij enthousiast in het feestgewoel en werd door de hele tent aangemoedigd bij mijn danspasjes :p
Dinsdag bezochten we warmwaterbronnen. Als je daaronder staat herstellen al je kwaaltjes, laat ons hopen. Ik leerde ook enkel plaatselijke kinderen zwemmen. Na een half uur training konden ze een hele lengte afleggen :)
Woensdag keerden we terug naar Addis, daar begonnen we aan het echte werk. De twee halve uurtjes die we tot dan toe deden kan je bezwaarlijk trainen noemen.
We hadden nog geen huisje in Addis, maar Asnake (marathonloper van 2u10) regelde dat voor ons. Je moet je nooit zorgen maken in Ethiopie, alles komt in orde maar een beetje geduld hebben kan geen kwaad...
Ondertussen deden we al enkele leuke trainingen. 's Morgens om 6u vertrekken we voor een training, op nuchtere maag anderhalf uur lopen is niet van de poes, maar het went :)
Morgen nemen we een rustdag en vanaf maandag gaan we er een lap opgeven!
Tot het volgende verslagje (dan steken we er ook enkele foto's bij)
Groeten,
Bashir en Bert
Op deze pagina komen er verslagen en foto's van Bashir en Bert op stage in Ethiopië...
We vertrekken na het PK veldlopen op zaterdag 4/02 en landen terug in Zavemtem op donderdag 8 maart!
Via deze weg laten we jullie toch een klein beetje meegenieten van onze stage :)
Groeten,
Bashir en Bert
Via deze weg laten we jullie toch een klein beetje meegenieten van onze stage :)
Groeten,
Bashir en Bert